عاقبت بی بند و باری:

تابستان گذشته که به ايران رفته بودم يکی از اقوام که از مسولين نظام است و از علمای اعلام و آيات عظام بشمار ميرود ما را دعوت کرد يک روز برای نهار به دفترش برويم تا به معظم له که جديدا يک دستگاه گوشی تلفن همراه سونی برايش هديه ! آورده بودند را آموزش بدهيم و طرز استفاده از تلفن و قابليت های آن را از روی کاتالوگش بخوانيم تا ايشان متوجه شود.

ای کاش ميشد فيلم اين ديدار را ضبط ميکردم و بجای اين نوشته قرار ميدادم. بهرحال پس از صرف نهار مفصل در دفتر حاج آقا اولين سوالی که ايشان از من پرسيد اين بود:

- خب . کانادا خوش ميگذره؟ راستی اونجا وضع فساد چه جوريه؟ خيلی خرابه؟!

(من هم که روانشناسی علما را بخوبی خوانده ام گفتم):

- حاج آقا. خوش بحالتون که تو ايران هستيد و سايه جمهوری اسلامی بر سرشماست. نميدونيد چقدر خرابه. همينطوری تو روز روشن مردم کانادا ترتيب همديگر را تو خيابان ميدن. خيلی وضع ناجوريه. مثلا بعضی از دخترای کانادايی چون از نژاد سفيد شير برنجی خودشون خسته شده اند در بدر دنبال ما ايرانی ها هستند که مجانی با ما وصلت کنند. ولی حاج آقا شما ميدونيد ما که محدوديت شرعی داريم و الا.

(در اين موقع لبخند رضايت بخشی بر چهره مبارک حاج آقا نشست و خودش را در صندلی جابجا کرد و چهار زانو روی آن نشست. آخه علما عادت به نشستن بر روی صندلی ندارند و هر وقت هيجان زده ميشوند بالای صندلی بصورت مسجدی می نشينند.)

- عجب. می بينی قدرت اسلام را؟ اين غربی ها که هی دم از آزادی حجاب و حقوق انسانها ميزنند ببين اين آخر و عاقبتشون. اينها به چه فلاکتی رسيده اند. اونوقت يه عده هم در داخل همان حرفها را تکرار ميکنند. من خودم البته چند سال پيش به خارج رفتم برای زيارت حضرت زينب در سوريه. آقا خيلی وضع زنان اونجا خراب بود. من روزی چند بار غسل ميکردم. ولی به اين حدی که شما از کانادا تعريف ميکنيد نبود. ظاهرا کانادا و امريکا و اروپا ديگه در لبه پرتگاه و انحطاط هستند. ما بايد خيلی قدر اين مملکت ولايت فقيه را بدانيم. ( حاج آقا مکثی کرد و آهسته پرسيد):

راستی! چطوری ميشه ما يه سفری بيايم کانادا؟؟

البته بدون اينکه کسی متوجه بشه ميخوام بيام از نزديک اين انحطاط را ببينم! آخه برای ارشاد مردم لازمه که ما خودمان از نزديک اين چيزها را ببينيم!

(من هم تو دلم گفتم: آره ارواح خيکت! تو گفتی و ما هم باور کرديم)