نگاهی به تاريخ:

در چند دهه اخير ما يعنی علمای اعلام و آيات عظام موارد ذيل را حرام و ممنوع اعلام کرديم ليکن به مرور زمان حرمت خود را از دست دادند و حتی تبديل به مباح و گاهی هم واجب شده اند:

۱- پدر بزرگ های ما که همه عالم ربانی بودند يعنی مربا زياد ميخوردند ميگفتند نقاشی کشيدن حرام است! در روايت است اگر کسی صورت موجود جانداری را بکشد (مثلا عکس يه الاغ) در قيامت بايد به آن جان بدهد و آن الاغ را زنده کند!!

اگرچه هنوز همان روايات در کتب احادیث ما موجود است ولی ديگر نقاشی کشيدن حرام نيست بلکه شما در ميادين و خيابان های تهران تمثال مبارک آقا را در ابعاد بزرگ مشاهده ميکنيد وديگر لازم نيست کسی او را زنده کند.

۲- حتما بياد داريد تا چند سال پيش شطرنج حرام بود! در روايت هست که کسی که به شطرنج نگاه کند مثل آن است که به فرج مادرش نگاه کرده است! (اين عين روايتی است که در حلیة المتقين علامه مجلسی _رضوان الله تعالی - هست و من از خودم آن را نساختم)

مرور زمان و بالارفتن عقل و شعور مردم باعث شد که علما آن روايت را ناديده بگيرند و همان شطرنج را با همان شدتی که حرامش ميدانستند حلالش کردند ولی هنوز که هنوزه علما به شطرنج نگاه نميکنند و چشم بسته شطرنج بازی ميکنند!

۳- حرام کردن خوردن قند: اولين کارخانه قند و شکر در ايران توسط بلژيکی ها ساخته شد. علما در آن زمان فکر ميکردند بلژيکی های کافر و نجس نشسته اند در کارخانه و قند ها را يکی يکی با دست خيسشان درست ميکنند لذا آن را نجس و خوردن آن را حرام ميدانستند و چای را با نقل ميخوردند!

بعدها برای اينکه قضيه را ماست مالی کنند فتوا دادند که اگرچه قند بلژيکی نجس است ولی اگر آن را قبل از خوردن در داخل استکان چای فرو ببريد و خيس کنيد خوردنش بلا اشکال است انشا لله. بخاط همين است که هنوز پير مردها و پير زن ها خصوصا در روستاها موقع خوردن چای ابتدا قند را در استکان فرو ميبرند و بعد ميخورند.