رابطه عقل و شرع:

مقدمه: بعضی از افراد عقل خودشون را آکبند آکبند نگه ميدارند و از اون استفاده نميکنند مبادا خراب شود! و مدام از اين و آن استفتاء ميکنند. کار به جايی رسيده که حتی در امور بديهی و آشکار هم از عقل خود استفاده نميکنند.

جالب اين که در طرف مقابل ، يعنی علمای اعلام، هم به اينچنين سوالات (مربوط يا نامربوط) با يک شيوه خاص (کلی گويی ) جواب ميدهند.

حقيقت اين است که تا زمانی که چنين سوال کنندگانی در جامعه هست بايد شاهد چنين جوابهای بی خاصيت هم باشيم.

در زير نمونه طنز گونه چنين پرسش و پاسخی آورده ميشود:

- يک دانشجوی پسر: بعضی از دخترهای همکلاسی من وقتی وارد کلاس ميشوند سلام ميدهند. از نظر شرعی تکليف چيست؟

جواب: بسمه تعالی. سلام دادن به نامحرم و جواب دادن به آن بعد از جاری شدن عقد جايز است

- يک دانشجوی دختر: بعضی از پسرهای همکلاسی من گاهی از اوقات از من پاکن و مدادتراش ميخواهند. نظر حضرتعالی چيست؟

جواب: بسمه تعالی. بدون اذن ولی هرگونه ” دادن “ جايز نيست

- يک مکانيک اتومبيل: آيا برای باز و بسته کردن پيچ و مهره ميتوان از آچار فرانسه استفاده کرد؟

جواب: بسمه تعالی. بنا بر احتياط واجب استفاده از آلت اجنبی حرام است و کفاره هم دارد

يک ميوه فروش: آيا درهم فروختن ميوه ها در حالی که خريدار هم راضی نيست اشکال دارد؟

جواب: بسمه تعالی. احوط در جداسازی هلوی پوست کنده از خيار و بادمجان است