سفرنامه (۲):

نعمت خفيه

بدان و آگاه باش که نعمت های خداوند عالميان دو قسم است يا ظاهری است يا باطنی که متکلمين آن را نعمت خفيه گويند . نعمت خفيه آن است که قدر او را ندانستی تا آنکه آن را از دست دهی که شيخ ما عليه الرحمه فرمود قدر عافيت کسی داند که به مصيبتی گرفتار آيد.

از نعمت های خفيه ای که ايرانيان داخل موطن از آن حضّ وافر ميبرند ليکن قدر آن را ندانستندی همانا نعمت خفيه ”توالت ايرانی“ بودندی.

همانا کسی قدر آن را ميداند که دورانی را در فرنگ بيتوته کند و مجبور باشد هر روز برای قضای حاجت عذاب استفاده از توالت فرنگی را تحمل فرموده و ماتحتين و عورتين را بجای استفاده از آفتابه يا شلنگ آب ، با قوطی کوکاکولا طهارت نمايد.

از يوم الورود ما به موطن تاکنون و متنعم شدن از اين نعمت خفيه تاکنون باعث گرديده که ما مغزمان بهتر کارکند واين است حکمت باهوش بودن جماعت ما و خنگ بودن جماعت کفار در بلاد فرنگ.