خطبه های نماز جمعه وبلاگستان:

مدتی است از خطبه های نماز جمعه اروميه خبری نيست. گفتم بد نيست خودمون خطبه ها رو بخونيم:

من امروز از زراعت ميام خيلی خسته ام. اومدم چند تا پيام بدم و بروم خونه. سومين پيام رو اول ميگم تا يادم نره اون رو. دومين پيام که خيلی مهم است مربوط به اون هايی است که وبلاگشون رو پايين ميکشند. چرا پايين ميکشی؟ مگه تو دمکراسی نبودی؟ من که اين همه زراعت و کشاورزی کردم تا بحال نديدم يه درخت خودشو قطع کنه. تا اره نزارن پاش و اونو قطع نکنند خودش رو سر پا نگه ميداره.

پيام دوم من به اون بابای بيلی بود که اينقدر دراز مينويسی. مگه داستان امير ارسلان نامداره که هزار قسمت ميکنی حرفاتو. که من با امير ارسلان مخالف بودم. به مشتری هات که مصاحبه ميکنی بگو زود و سريع و خلاصه بگن. مردم کار دارن بايد به آبياری و شخم زنی شون برسن. اينقدر هم فارسی رو سخت نکنید ما که روزنامه نگار یا نویسنده نيستيم که من با اون مخالفم. ای نویسنده دوم خردادی! تو هم اگه مثل من کشاورزی میکردی و بیل میزدی و وبلاگ مینوشتی اونوقت نمره دیکته ات صفر میشد و رفوزه میشدی که من با اون هم مخالفم.

پيام چهارم من که خيلی مهم تر بود به اون قاليباف بود که از چراغ قرمز عبور کرد. ای کچل. آخه تو هم آدمی؟ مگه تو رئيس پليس نبودی؟ نميدونی اون آدمک قرمز رنگ برای چيه؟ اين طوری ميخوای حافظ قانون بشی؟ خاک بر سرت.

پيام بين المللی پنجم من به اون انور ساداته! که رئيس جمهور سوريه است. ای انور! تو که سادات نيستی! چرا رفتی با اون صهيونيسم صلح کردی و کارهای بی ناموسی کردی؟ تو آدمی؟ من از ديروز که از جلو دکان سبزی فروشی سر کوچه رد ميشدم و چشمم به يک روزنامه افتاد که اين خبر را نوشته بود ناراحت شدم. حتما امشب صدا وسيما اين خبر را ميگه.

پيام آخر هم در مورد انتخاباته. کانديدا ی اصلح بايد طرح و برنامه داشته باشه و همينطور فله ای کانديد نشه. از ميان اونايی که ثبت نام کرده اند من فقط يکنفر را ديدم با برنامه مشخص جلو اومده. اونم اينه. زیپ شلوارش را باز کرده تا تکليف مردم از اول روشن باشه!

پيام سوم که از همه مهمتر بود يادم رفت. بلندشيد بريد خونه هاتون آهنگ خارجی گوش بديد. تا من هم برم غسل بکنم.